Golfweekend Drenthe - Jacky

Verslag SingleGolfers-weekend – Drentsche Golf & Country Club | 14 & 15 juni 2025
Van Afwezig naar Afslag
Als herintreder, een soort reünist met een tas vol clubs en een vleugje nostalgie, besloot ik mezelf weer eens onder te dompelen in het fijne fenomeen dat SingleGolfers.nl heet. En wat is dan een betere locatie om mijn comeback te maken dan de Drentsche Golf & Country Club. De DGCC welke prachtig verscholen ligt tussen bosranden, waterpartijen en een royale hoeveelheid rust. Een baan waar je de ruimte krijgt. Niet alleen qua fairways, maar ook om af en toe even stil te staan en te denken: ja, hier wil ik wel vaker verdwalen met een driver in m’n hand. Met 27 volwaardige holes is er genoeg terrein om jezelf golfend tegen te komen. Waar de rode, gele en witte lus zich soepel door het Drentse landschap slingeren als de Hondsrug zelf. Eigenzinnig en qua natuur soms net zo onvoorspelbaar als je eigen slice.
Zaterdag: Zon, Zweet en Swing
Zoals het hoort, begon het weekend met het vaste recept: Jolanda stond als een generaal van de scorekaartenbrigade klaar bij de ontvangst. Elke kaart met militaire precisie uitgedeeld, elke naam met een warme glimlach begroet. De koffie was er ook, maar die liet zich fashionably late serveren. Iets met barpersoneel in slow motion en onduidelijk cakejes die vermoedelijk nog in de oven lagen.
De afslag op wit/rood begon zoals altijd: hoopvol, verwachtingsvol, licht gespannen. Maar halverwege hole 3 realiseerden we ons dat we niet alleen tegen bunkers en bomen speelden, maar ook tegen een moordende temperatuur van boven de 30 graden. Het maakte dat menig golfer zich afvroeg of 9 holes ook al als een volwaardige prestatie zou tellen. Spoiler: dat doet het niet.
De baan zelf was prachtig maar verraderlijk. Smalle fairways, diepe bunkers waar zelfs Indiana Jones zich niet uit zou redden en greens waar je bal onverklaarbaar afboog in plaats van rechtuit rolde. Er werd gezucht, gezweet en gezwaaid naar voorbijvliegende libellen, terwijl de dorst per hole exponentieel toenam.
Na 18 holes vonden we elkaar terug op het terras. Rode hoofden, natte poloshirts en sterke verhalen. Drives van 180 meter die verdacht veel klonken als 140 met rugwind, en ballen ‘30 centimeter van de vlag’ die op mysterieuze wijze geen birdie opleverden. Ach, detailwerk.
De ster van de dag 1? Jolanda M. met een indrukwekkende 39 punten.
Zondag: Koelte, Koers en Karma
Zondagochtend bracht opluchting: bewolking, een zacht briesje en temperaturen die eindelijk meer deden denken aan golf dan aan overlevingstocht. De lus geel/wit lag er fris en uitnodigend bij, alsof het wist dat het vandaag serieus ging worden.
En serieus werd het. Birdies vielen als rijpe appels uit de bomen, stablefordpunten vlogen over de scorekaarten, en ikzelf…. ik liep een ronde van 86 slagen. Ja, je leest het goed. Zes-en-tachtig. Dat loop ik normaal alleen als de baan is ingekort tot een par-3. Maar deze dag klopte gewoon alles. En Geluk. Een bounce die net voor het water bleef liggen, een bal via de boom tóch midden fairway, en puts die als een magneet in de hole werden getrokken. Kortom: de golfgodinnen hadden een goede dag voor mij in petto.
Maar wat echt het verschil maakte? Mijn fantastische flightgenoten: Jan-Jaap, Hannie, Anke en Pieter. Twee dagen werd er gelopen met de rust als in een Japanse zen-tuin. En bleef de humor overeind bij een weer in het water geslagen bal. En dat zegt wat.
De prijzenregen was dit keer overtuigend in handen van de dames. Ladies rule(d)! Zowel Fiene als ik mochten de eerste prijs in onze categorie mee naar huis nemen. Fiene met indrukwekkende focus en ikzelf met een ronde om in te lijsten.
Die eerste prijs kwam als een feestelijke verrassing, en gaf mijn herintrede bij SingleGolfers.nl een gouden randje.
Tot slot
Het weekend was een ode aan sportiviteit, gezelligheid, Drents decor en ouderwets goede sfeer. Veel nieuwe gezichten, een paar vertrouwde, en het gevoel alsof ik nooit bent weggeweest.
Op naar de volgende. En voor de twijfelaars: gewoon (weer) eens meegaan. De bal is rond, de fairway is groen en het bier en de wijn staan koud. Wat wil een golfer nog meer?
Jacky