Gastcolumn juli 2023

Een Bizarre Ontmoeting op Bernardus

"Als beginnende golfer keek ik reikhalzend uit naar mijn ronde op de prachtige baan van Bernardus, gelegen in het hart van Brabant. Het was slechts een week na het KLM Open, en ik kon de opwinding in de lucht voelen terwijl ik mijn clubs uit de kofferbak haalde. Het was alsof de golflegendes die het toernooi hadden gespeeld, hun aanwezigheid nog steeds achterlieten op deze heilige grond.
Terwijl ik me voor het eerste tee-shot klaarmaakte, hoorde ik plotseling een vreemd geluid achter me. Ik draaide me om en mijn mond viel open van verbazing. Daar stond hij, in vol ornaat: een figuur die rechtstreeks uit een andere tijd leek te zijn gestapt. Hij droeg een klassieke knickerbocker, een ouderwetse blouse en een schattige hoed. Het was alsof een golfer uit de jaren '20 tot leven was gekomen.

"Hallo daar, jongeman!" riep hij met een brede glimlach. "Mag ik met u meespelen?"
Ik was te perplex om te antwoorden, maar knikte uiteindelijk instemmend. Misschien was dit gewoon een grap van een of andere golf-enthousiasteling die zijn passie voor de sport tot in de perfectie uitdrukte. Wie was ik om hem weg te sturen?

Terwijl we door de baan liepen, merkte ik al snel dat deze mysterieuze golfer niet alleen gekleed was in vintagekleding, maar ook een unieke speelstijl had. Zijn swing was gracieus en precies, en hij had een onfeilbaar gevoel voor afstand en richting. Het was alsof hij het spel beheerste alsof hij het duizenden keren had gespeeld.
Terwijl we samen verder gingen, begonnen we te praten. Hij bleek Arthur te heten en beweerde dat hij inderdaad een golfer uit een andere tijd was. Hij vertelde me verhalen over de golfsuccessen en avonturen die hij had beleefd in zijn gloriedagen. Zijn passie voor de sport was aanstekelijk, en ik voelde me gezegend dat ik zijn gezelschap had tijdens mijn ronde op Bernardus.

Toen we de achttiende hole bereikten, keek ik Arthur met enige droefheid aan. Het moment van afscheid nemen was aangebroken.
"Het was een voorrecht om met je te spelen, Arthur," zei ik oprecht.
Hij glimlachte opnieuw en legde zijn club neer. "Hetzelfde geldt voor jou, jongeman. Onthoud dat golf niet alleen gaat om de score, maar ook om de vreugde van het spel en de mensen die je onderweg ontmoet."

En met die woorden verdween Arthur uit het zicht, alsof hij nooit echt had bestaan. Maar zijn lessen en de herinnering aan die bijzondere ronde op Bernardus zouden voor altijd in mijn hart blijven. 
Dus de volgende keer dat je op de golfbaan staat, wees dan open voor het onverwachte. Je weet nooit wie je tegen het lijf kunt lopen."

Golfgroet uw columnist