Ellen, winnares CampoReal - mei 2025

Ellen, winnares CampoReal - mei 2025

Verslag golfreis Portugal 16-22 mei 2025

Nog geen half uur nadat de mail met alle reisinformatie was verstuurd, ging mijn telefoon al.
Een naamgenote stelde voor om samen een taxi naar Schiphol te nemen. Heerlijk, zulke proactieve mensen!

Op de dag van vertrek was iedereen keurig op tijd op Schiphol. Omdat er maar één vlucht was voor deze reis, trof iedereen elkaar daar. Dat was fijn, want zo was het hele reisgezelschap compleet vóór we het vliegtuig in stapten.
Het was een mooie mix van oudgedienden, mensen die voor het eerst meegingen en mensen die af en toe meegaan.

Na een voorspoedige vlucht kwamen we aan in Lissabon. Het ophalen van de huurauto’s is altijd een beetje gedoe, maar ook dat ging dit keer vrij vlot. Na een ingewikkelde uitleg over hoe we de auto’s weer moesten inleveren, gingen we op weg. Tenminste, dat dachten we…
Wat we ook deden, de slagboom van de parkeergarage ging niet open. Na veel gedoe en flink wat getoeter achter ons, wilde een medewerker eindelijk de slagboom handmatig voor ons openen. Gelukkig waren twee groepsleden zo lief geweest om op ons te wachten, zodat we rustig achter hen aan Lissabon uit konden rijden. Google stuurde ons vervolgens via allerlei achterafweggetjes naar het hotel, maar wat een feest toen we daar aankwamen.

Een prachtig hotel, direct aan een golfbaan: fantastisch!  Ook het personeel was vriendelijk en de kamers waren prima.
De rest van de dag was vrij te besteden. En dat was maar goed ook, want voor de meesten was het een heel kort nachtje geweest. Heerlijk om het even rustig aan te kunnen doen.

De volgende ochtend stond de golfbaan van het hotel, CampoReal, op het programma. Op aanraden van Jolanda had iedereen een buggy en dat was maar goed ook, want het was een behoorlijk heuvelachtig terrein.
Het coursemanagement kwam vooral neer op ‘op goed geluk over de heuvel slaan’ (wel richten op die zwart-witte hoogtepalen natuurlijk) en dan maar hopen dat je goed uitkwam. Soms lukte dat prima, soms lag er ineens een stroompje onderaan de helling...

Op dag twee stond de golfbaan van Praia D’El Rey op het menu. Wat een prachtige baan!
Als bijna-kustbewoner voelde ik me meteen thuis op deze baan, zo aan de oceaan. Soms was het uitzicht zó mooi dat je bijna vergat dat je ook nog moest golfen.
Tot mijn grote verbazing had ik de meeste punten verzameld en stond ik ineens bovenaan in het tussenklassement. Aangezien de volgende dag een vrije dag was, besloot ik er extra van te genieten dat ik zomaar twee dagen bovenaan zou staan.

Op de vrije dag splitste de groep zich in tweeën. De zogenaamde “die-hardgolfers’ gingen weer de baan op, de rest nam een Uber naar Lissabon. Wat een leuke stad is dat.
We hebben het op een hele relaxte manier aangepakt: eerst met z’n allen in een tuk-tuk voor een sightseeing. Supertoeristisch, maar ook superleuk met een groep.
Daarna koffie, stukje lopen, lunchen, weer een stukje lopen, een ijsje… Kortom: een echte rustdag.
Eén groepslid was een dag eerder aangekomen en had Lissabon al verkend, dus die kon ons mooi wijzen op wat we écht moesten zien.
Toen we ook nog tegen een winkel met alleen maar badeendjes aanliepen, was natuurlijk de keuze snel gemaakt om een opper-birdie voor Jolanda te kopen.

De volgende dag werd er weer gegolfd, dit keer op de West Cliffs. Nog zo’n prachtige linksbaan, misschien zelfs nóg mooier dan Praia D’El Rey.
Iedereen was gewaarschuwd dat het bijna onmogelijk was om vanuit de rough te spelen, dus iedereen had maar wat extra ballen meegenomen. En dat bleek geen overbodige luxe...
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een lokaal visrestaurant, waar ze ook verrassend goed vegetarisch konden koken. En dat is echt weleens anders!

De laatste golfdag speelden we weer op CampoReal. Leuk om de baan nogmaals te spelen. Niet dat de scores er nou beter op werden, maar ach, wat maakt dat uit?
De laatste dag was weer een ontspannen rustdag bij het zwembad, met een gezellige lunch in het hotel.
Daarna in de auto naar het vliegveld. Gelukkig bleek het inleverpunt van de auto een stuk makkelijker te vinden dan we na de uitleg op dag één hadden gevreesd.
Na een voorspoedige vlucht ging iedereen op Schiphol zijns/haars weegs. Tot diep in de nacht kwamen de WhatsApp-berichtjes binnen van iedereen die weer veilig thuis was.
We kunnen allemaal terugkijken op een fantastische vakantie.
Dank aan iedereen en natuurlijk in het bijzonder aan Jolanda, die deze reis weer tot in de puntjes heeft geregeld.

Ellen